Χολιγουντιανή πρεμιέρα στο Θησείο: Με την Ακρόπολη στο φόντο και τον Ιθαν Χοκ, έναν από τους διασημότερους ηθοποιούς του αμερικανικού σινεμά, παρόντα ξεκινά την ερχόμενη Τρίτη τις φετινές εκδηλώσεις του το 3ο Φεστιβάλ Θερινού Κινηματογράφου της Αθήνας.


Συζητήθηκε όσο καμία άλλη, καταχειροκροτήθηκε στις προβολές της και τώρα πλέον το «La Vie d'Adele» («H Ζωή της Αντέλ») είναι και επίσημα η ταινία του Φεστιβάλ Καννών, αφού επιβεβαίωσε τις προβλέψεις και απέσπασε το Χρυσό Φοίνικα στην επίσημη τελετή λήξης, μια απόφαση που η κατάμεστη αίθουσα υποδέχθηκε ενθουσιωδώς.
Συνεχίζει ο καταιγισμός από ταινίες: συνολικά, επτά είναι οι καινούριες κυκλοφορίες. Μη σας κρατάω όμως - ο Πέδρο Αλμοδόβαρ επιστρέφει στο χιούμορ και την αταξία με το «Δεν κρατιέμαι» και αποδεικνύει πως είναι ακόμα ένα μικρό, ευρηματικό ζιζάνιο. Για άλλες διαθέσεις, στον σοβαρό αντίποδα στέκεται ο «Aνεμος ψυχής», ενώ τη μεγάλη έκπληξη κάνει το φιλμ νουάρ του Κάρολου Ζωναρά «Μπιγκ Χιτ»
Οι ομορφότερες σταρ του σινεμά...διαχρονικά! Οι πιο αστραφτερές γυναικείες παρουσίες του κινηματογράφου "παρελαύνουν" νοερά μπροστά σας.
Aπό την προηγούμενη εβδομάδα για την ακρίβεια- ξεκινά ο προγραμματικός παραλογισμός, με 8 ταινίες να στριμώχνονται κάθε εβδομάδα σαν σαρδέλες στις αίθουσες (σε έναν μάταιο αγώνα για το box office, όπου επικρατούν ταινίες σαν την «Barbie: Η μπαλαρίνα με τις μαγικές πουέντ»). Ευτυχώς, όμως, προς το παρόν υπάρχουν και ταινίες όπως οι θριλερικές «Παρενέργειες» του Σόντερμπεργκ ή το στιβαρό «Πρόσωπο της ομίχλης» του Λοζνίτσα και το δυνατό «Μετά το Μάη» του Ασαγιάς.
Κάθε χρόνο δεν προλαβαίνει να τελειώσει ο Μάρτιος και ξεκινά η πολιτισμική μανία στην Αθήνα. Αφιερώματα, εκδηλώσεις, εκθέσεις, συναυλίες, προβολές - δεν ξέρεις πού να πρωτοπάς και τι να πρωτοκάνεις. Σινεμά μόνο να πηγαίνατε και πάλι θα τα χάνατε. Ευτυχώς οι μέτριες επιλογές αυτής της εβδομάδας διευκολύνουν λίγο τα πράγματα: προτιμήστε το 14ο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου
Ολοκληρώθηκε το πρωί της Δευτέρας η 85η τελετή απονομής των Όσκαρ. Οι σταρ αφού περπάτησαν στο κόκκινο χαλί, μπήκαν στο Dolby Theater, προκειμένου να μάθουν τους νικητές.
Το προσωπικό σινεμά είναι δύσκολο, αλλά όταν λειτουργεί, όπως στη νέα ταινία της Κωνσταντίνας Βούλγαρη «Συγχαρητήρια στους αισιόδοξους?», φαντάζει εύκολη υπόθεση.Στην τέχνη δεν υπάρχει θάρρος. Αφετηρία είναι μια ανάγκη και μετά τα υπόλοιπα έρχονται. Εκείνο που κάνει τη διαφορά στον θεατή είναι ο βαθμός ειλικρίνειας, το πόσο πηγαία είναι η κατάθεση ψυχής, σε ποιο βαθμό και εάν αυτολογοκρίνεται ο/η καλλιτέχνης.
Ακόμη μια κινηματογραφική χρονιά φτάνει στο τέλος της, φτωχή σε σχέση με τις προσδοκίες και πάλι, κάτι που κάνει την επιλογή των καλύτερων στιγμών της εξαιρετικά εύκολη. 




