Οι υπέροχες ερμηνείες των μεγάλων επιτυχών της Εντίθ Πιαφ στη βραβευμένη με Οσκαρ ταινία «La Vie En Rose» («Ζωή σαν Τριαντάφυλλο») δεν ανήκαν φυσικά στην πρωταγωνίστρια Μαριγιόν Κοντιγιάρ αλλά στην εξαιρετική Γαλλίδα τραγουδίστρια Ζιλ Εγκρό.

Αυτή τη φωνή, την οποία επέλεξε και σύστησε στον σκηνοθέτη της ταινίας η προσωπική γραμματέας της Πιαφ, θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει το αθηναϊκό κοινό την Παρασκευή, το Σάββατο και την Κυριακή, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών όπου θα φιλοξενηθεί η μουσική παράσταση «EDITH the show». Πρόκειται για ένα μεγάλο αφιέρωμα στην κορυφαία Γαλλίδα ερμηνεύτρια, που σημάδεψε με τη φωνή της το παγκόσμιο τραγούδι, που ετοιμάστηκε και παρουσιάζεται με αφορμή την επέτειο της συμπλήρωσης 50 χρόνων από τον πρόωρο θάνατό της.

Στην παράσταση, η οποία είναι χωρισμένη σε δύο μέρη, παρακολουθούμε την Εντίθ Πιαφ να ζει και να τραγουδά στα καλλιτεχνικά στέκια της Μονμάρτης αλλά και στις διασημότερες συναυλιακές αίθουσες του κόσμου. Το εντυπωσιακό αυτό μουσικό θέαμα έχει ήδη παρουσιαστεί, με μεγάλη επιτυχία, σε διάφορα μέρη του κόσμου, από τις ΗΠΑ μέχρι τη Γαλλία και τη Φινλανδία, ενώ μετά την Αθήνα θα συνεχίσει το ταξίδι της στον Καναδά, στην Ιαπωνία, στην Ελβετία κ.ά.

Ολοι όσοι το παρακολούθησαν, κοινό και κριτικοί, αναφέρονται με διθυραμβικά σχόλια στις ερμηνευτικές προσεγγίσεις της Ζιλ Εγκρό, η οποία καλείται να «αναμετρηθεί» με ένα ιερό τέρας της παγκόσμιας μουσικής και να μεταφέρει στη σκηνή την πολυτάραχη ζωής μιας γυναίκας που χτυπήθηκε πολύ από τη μοίρα. Κι ας έλεγε η ίδια πως δεν πιστεύει στη μοίρα. «Αν είχα πιο ήσυχη, τακτοποιημένη και ήρεμη ζωή δεν θα είχα δώσει στο κοινό μου αυτά που του δίνω τώρα» συνήθιζε να λέει η Εντίθ Πιαφ προσπαθώντας να ξορκίσει τα δεινά που την ταλάνιζαν, τον θάνατο, την αρρώστια, τα ατυχήματα, τους αδιέξοδους έρωτες, την κατάθλιψη, το αλκοόλ...

Το «μικρό σπουργίτι» όπως τη «βάφτισε» ο Λουί Λεπλέ, ο άνθρωπος που ανακάλυψε πρώτος το τεράστιο ταλέντο της, γνώρισε την εγκατάλειψη από τις πρώτες κιόλας μέρες της ζωής της, καθώς η μητέρα της, που ήταν τραγουδίστρια, την παράτησε στη γιαγιά της δύο εβδομάδες μετά τη γέννησή της. Στα δυο της μια βαριά νευρολογική ασθένεια τής στέρησε την όρασή της για δύο ολόκληρα χρόνια. Μια μέρα όμως, έτσι ξαφνικά η μικρή Εντίθ ξαναβρήκε το φως της.

Η Εντίθ Πιαφ ήταν γεννημένη τραγουδίστρια. Και αυτό το ένιωθε τόσο η ίδια όσο και οποιοσδήποτε την άκουγε να τραγουδά. Από τα δέκα της κιόλας χρόνια μάγευε με τη φωνή της τους περαστικούς στους δρόμους του Παρισιού. Στα είκοσί της έβγαλε τον πρώτο της δίσκο αλλά η δολοφονία του μέντορά της, του Λεπλέ, ανατρέπει τη ζωή της.

Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, η μικροσκοπική Πιαφ, η οποία έχει γίνει ήδη διάσημη, τραγουδά για τους αιχμαλώτους πολέμου εμψυχώνοντάς τους. Η φήμη της όμως μεγαλώσει ακόμη περισσότερο μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Κάνει την πρώτη της ταινία, περιοδεύει σε ολόκληρο τον κόσμο και μαγεύει τα πλήθη με την υπέροχη βραχνή και μελαγχολική φωνή της. Στην ιστορία έχει μείνει η μοναδική παράσταση που έδωσε το 1955 στο ιστορικό «Ολυμπιά» του Παρισιού.

Διαγνώστηκε με καρκίνο στα τέλη του '50. Στις 10 Οκτωβρίου του 1963, σε ηλικία μόνον 48 ετών, το «σπουργιτάκι» έφυγε από τη ζωή, έχοντας καταφέρει να δημιουργήσει έναν τεράστιο μύθο που παραμένει ολοζώντανος μέχρι σήμερα, μισόν αιώνα μετά.

Τον Σεπτέμβριο του 1946 η Εντίθ Πιαφ ήρθε στην Ελλάδα προκειμένου να πραγματοποιήσει εμφανίσεις στο «Θέατρο Κοτοπούλη». Οσο βρισκόταν στην Αθήνα γνωρίστηκε με τον 25χρονο τότε Δημήτρη Χορν τον οποίον ερωτεύτηκε παράφορα από την πρώτη στιγμή. Τολμηρή, όπως πάντα, τον διεκδίκησε δυναμικά. Μάλιστα έναν μήνα περίπου αργότερα του έστειλε μια ερωτική επιστολή. «Σ΄ αγαπώ όπως δεν αγάπησα ποτέ κανέναν. Τάκη, μη μου πληγώσεις την καρδιά... Ξέρω ότι είμαι ικανή να τα παρατήσω όλα για σένα»... του έγραφε μεταξύ άλλων.